Οι αυτοδιοικητικές εκλογές του Μαΐου κι εμείς
Γράφει ο Προκόπης Κωφός
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Δίου-Ολύμπου με το συνδυασμό της Λαϊκής Συσπείρωσης της Κατερίνας Κουρίτα
Η σημερινή κατάσταση
Οι μισθοί και οι συντάξεις των εργαζομένων περιορίζονται δραστικά και δεν επαρκούν για να ζήσεις, μαγαζιά αυτοαπασχολούμενων και μικρές επιχειρήσεις κλείνουν η μία μετά την άλλη, η ανεργία σκαρφάλωσε στα ύψη χωρίς προοπτική να περιοριστεί, η ιατρική και φαρμακευτική περίθαλψη περιορίζονται δραματικά, οι δημόσιες δαπάνες για την εκπαίδευση συρρικνώνονται και η δημόσια εκπαίδευση υποβαθμίζεται, τα κονδύλια προς την Τοπική Αυτοδιοίκηση ελαττώνονται δραστικά και οι παρεχόμενες υπηρεσίες υποβαθμίζονται, βασικά εργασιακά δικαιώματα που κατέκτησαν οι εργαζόμενοι τον εικοστό αιώνα ανατρέπονται, η βιομηχανική και γενικότερα η πρωτογενής παραγωγή περιορίζεται, στεγαστικά και άλλα δάνεια δεν μπορούν να επιστραφούν, οι αξίες των ακινήτων πέφτουν, απολύονται δημόσιοι υπάλληλοι, δημόσιες επιχειρήσεις μη ζημιογόνες ή με κέρδη ξεπουλιούνται σε «επενδυτές» για να κερδίζουν αυτοί, δημόσιες επιχειρήσεις στρατηγικής σημασίας, ενέργεια, επικοινωνίες, μεταφορές και άλλες, πωλούνται σε ξένα και ντόπια μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, βασικές υποδομές της χώρας, λιμάνια, δρόμοι, ύδρευση, παραχωρούνται σε ιδιωτικά συμφέροντα. Όλα αυτά που συντελούνται στις μέρες μας συνιστούν μια μεγάλη καταστροφή που είναι σε εξέλιξη. Η εξαθλίωση αγγίζει όλο και περισσότερους. Η ζωή των εργαζομένων υποβαθμίζεται. Η μεσαία τάξη και οι νοικοκυραίοι που μέχρι τώρα τα κατάφερναν καλύτερα λιγοστεύουν δραματικά. Ήδη ήρθε η σειρά των φαρμακοποιών, των αρτοποιών, των γαλακτοπαραγωγών, των κτηνοτρόφων και άλλων. Οι νέοι βρίσκονται σε αδιέξοδο.
Τι πολιτικές χρειαζόμαστε
Οι πολιτικές που ακολουθούν οι αστικές κυβερνήσεις δεν έχουν στο επίκεντρο την αντιμετώπιση αυτής της οικτρής κατάστασης με την οποία είναι αντιμέτωπος ο ελληνικός λαός. Δεν έχουν στο επίκεντρο την αξιοποίηση όλων των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας προς όφελος του λαού της, την αύξηση των μισθών και των συντάξεων στο ύψος των σημερινών παραγωγικών δυνατοτήτων των κοινωνιών του εικοστού πρώτου αιώνα, την εξάλειψη της ανεργίας, την παροχή υψηλού επιπέδου ιατρικής και φαρμακευτικής περίθαλψης για όλους, την παροχή εκπαίδευσης ώστε να μορφώνονται όλοι στο μέτρο των δυνατοτήτων τους, την αύξηση των κονδυλίων προς την τοπική αυτοδιοίκηση για τη βελτίωση της καθημερινότητας όλων, την ενίσχυση των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων για να διεκδικούν και να καρπώνονται αυτά που δικαιούνται από τη δουλειά τους. Αντί οι κυβερνήσεις που αντιπροσωπεύουν υποτίθεται την πλειοψηφία να ακολουθούν τέτοιες πολιτικές υπέρ των εργαζομένων, ακολουθούν πολιτικές που ευνοούν την καπιταλιστική ανάπτυξη, τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και τα κέρδη τους.
Ποιες πολιτικές προωθούν οι αστικές κυβερνήσεις
Οι πολιτικές των αστικών κυβερνήσεων όχι μόνο δεν κινούνται στην κατεύθυνση της υπεράσπισης και της βελτίωσης της ζωής των εργαζομένων, των αυτοαπασχολούμενων, των επαγγελματιών, των αγροτών και των νέων, αλλά αντίθετα, επιδεινώνουν τα προβλήματα των εργαζομένων και των λαϊκών στρωμάτων υπέρ των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων με τελικό «έπαθλο», επισφαλή δουλειά με τριακόσια πενήντα ευρώ το μήνα για τη συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, αυτή είναι η «προοπτική» του καπιταλισμού για τους λαούς όλου του κόσμου και του δικού μας. Συγκεκριμένα και με βάση την επικαιρότητα των ημερών, οι πολιτικές που προωθούνται στοχεύουν στην ικανοποίηση των δανειστών που με τα κεφάλαια της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και τις δανειακές συμβάσεις έχουν ουσιαστικά εισπράξει τα ποσά που είχαν δανείσει και τώρα προσβλέπουν με τους καλύτερους γι αυτούς όρους στον έλεγχο και τη λεηλασία των παραγωγικών δυνάμεων της χώρας προς όφελός τους, είναι οι ξένοι επενδυτές που περιμένουν ανυπόμονα οι κυβερνώντες να κάνουν επενδύσεις, συμμετέχοντας σε «καλλιστεία εξαθλίωσης», ποιος λαός θα επιδείξει τη φθηνότερη εργασία για να πάρει το βραβείο των επενδύσεων. Στοχεύουν στην παραμονή στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που ευνοεί την αξιοποίηση των παραγωγικών δυνατοτήτων της χώρας προς όφελος των μεγάλων καπιταλιστικών συμφερόντων και αποκλείει την αξιοποίησή τους προς όφελος του λαού της. Στοχεύουν στην ενίσχυση των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και των μεγάλων συμφερόντων και στο όνομα της ενίσχυσης της ανταγωνιστικότητάς τους ανατρέπουν εργασιακά δικαιώματα και οδηγούν τον ίδιο το λαό που ανέδειξε αυτές τις κυβερνήσεις στη φτώχεια και την εξαθλίωση. Στοχεύουν, ξεπουλώντας το δημόσιο τομέα, στην παροχή ζωτικού χώρου στον ιδιωτικό τομέα και τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα, που λόγω της καπιταλιστικής κρίσης δεν μπορούν να προσβλέπουν σε κέρδη από νέες επενδύσεις σε άλλους παραγωγικούς τομείς και ενδιαφέρονται για τομείς του Δημοσίου (Παιδεία, Υγεία, Τοπική Αυτοδιοίκηση), που, ως εκ της φύσεώς τους, να καλύπτουν βασικές ανάγκες της κοινωνίας, μπορούν να τους προσφέρουν εγγυημένα κέρδη. Στοχεύουν στην «έξοδο» στις αγορές που ευνοεί τα μεγάλα επιχειρηματικά συμφέροντα και καμιά σχέση δεν έχει με την αντιμετώπιση των προβλημάτων των εργαζομένων. Στοχεύουν ακόμα στο περίφημο πρωτογενές πλεόνασμα που ευνοεί τη δυνατότητα του κράτους να ενισχύει τον ιδιωτικό τομέα, είτε άμεσα με διάφορες επιχορηγήσεις και διευκολύνσεις, είτε έμμεσα μειώνοντας τη φορολογία των μεγάλων επιχειρήσεων. Στοχεύουν και στην «ανάπτυξη», που είναι η ανάπτυξη των κερδών των μεγάλων επιχειρηματικών συμφερόντων, η καπιταλιστική ανάπτυξη, που εδράζεται στη μείωση των μισθών των εργαζομένων και στην εξαθλίωσή τους.
Ποιες πολιτικές προωθούν οι αστικές κυβερνήσεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση
Η πολιτική των αστικών κυβερνήσεων στην τοπική αυτοδιοίκηση εντάσσεται απόλυτα στη γενικότερη πολιτική τους και έχει ως βασικό στόχο τη λειτουργία των Δήμων και των Περιφερειών με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια, δηλαδή στοχεύει στην αποδοτικότητα και τα οφέλη των ίδιων των Δήμων και των Περιφερειών ως επιχειρήσεων και όχι στην όσο το δυνατόν καλύτερη κάλυψη των αναγκών των τοπικών κοινωνιών για καθαριότητα, ύδρευση, αποχέτευση, φωτισμό, πολιτισμό, υγιεινό και ασφαλές περιβάλλον, υποδομές, ενίσχυση της παραγωγικότητας του κάθε τόπου. Οι αστικές κυβερνήσεις προωθούν αυτή την πολιτική, που είναι εφαρμογή της γενικότερης πολιτικής τους για το Δημόσιο Τομέα, περιορίζοντας τη χρηματοδότηση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης και προωθώντας την «οικονομική αυτοτέλεια», την «ανταποδοτικότητα» και τη μεταφορά των υπηρεσιών των Δήμων στον ιδιωτικό τομέα, δηλαδή τις ιδιωτικοποιήσεις.
Είναι πολύ αποκαλυπτικές της πολιτικής των κυβερνήσεων οι ρυθμίσεις του πρόσφατου νομοσχεδίου για την Τοπική Αυτοδιοίκηση σύμφωνα με τις οποίες οι Δήμοι θα μπορούν έναντι των ανταποδοτικών τελών που εισπράττονται μέσω των λογαριασμών της ΔΕΗ να εκχωρούν υπηρεσίες «χάριν των οποίων επιβάλλονται τα ανταποδοτικά τέλη» σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, όπως καθαριότητα, φωτισμό, στάθμευση και άλλα. Με άλλα λόγια, κατοχυρώνεται η περικοπή της χρηματοδότησης της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από την Πολιτεία και θα κληθούν οι δημότες να πληρώσουν τη διαφορά που θα απαιτήσουν οι ιδιωτικές επιχειρήσεις για να βελτιωθεί η ήδη υποβαθμισμένη ποιότητα των δημοτικών υπηρεσιών που προσφέρονται, όταν βεβαίως θα έχουν κατοχυρώσει το ρόλο τους στην παροχή αυτών των υπηρεσιών.
Ιδιαίτερα αποκαλυπτική για την πολιτική της «οικονομικής αυτοτέλειας» που προωθούν οι κυβερνήσεις στην Τοπική Αυτοδιοίκηση για να περιορίσουν στο ελάχιστο την κρατική χρηματοδότηση προς τους Δήμους είναι και η πρόσφατη κοινή υπουργική απόφαση, Φεβρουαρίου 2014, των υπουργών Οικονομικών και Εσωτερικών σύμφωνα με την οποία οι δημόσιες παραλίες μπορούν να παραχωρούνται από τους Δήμους σε επιχειρηματίες (ξενοδοχεία, κέντρα διασκέδασης και αναψυχής) που οι επιχειρήσεις τους γειτνιάζουν με τις παραλίες αυτές έναντι τιμήματος από το οποίο το 80% θα το εισπράττει ο Δήμος και το 20% το κράτος. Αυτό σημαίνει πως όταν θα πάμε να κάνουμε το μπάνιο μας το καλοκαίρι, θα βρίσκουμε τις γνωστές μας παραλίες κατειλημμένες από ομπρέλες και ξαπλώστρες και αν δεν είμαστε διατεθειμένοι να πληρώσουμε για την ομπρέλα, την ξαπλώστρα και το φραπέ που θα μας προσφέρουν οι επιχειρηματίες, θα πρέπει να αναζητήσουμε κάποια απομακρυσμένη και αμφιβόλου ποιότητας και ασφάλειας παραλία για να κάνουμε το μπάνιο μας. Τελικά οτιδήποτε κάνουμε θα πρέπει να πληρώνουμε για να προκύπτουν κάποια κέρδη και η επινοητικότητά τους σίγουρα θα βρει τρόπο να πληρώνουμε όχι μόνο για το μπάνιο που θα κάνουμε στη θάλασσα, αλλά και για τον αέρα που αναπνέουμε! Μάλλον στους Δήμους θα ανατεθεί να βρουν τον τρόπο! Ιδού πεδίο δόξης λαμπρό για δημάρχους που είναι διατεθειμένοι να υπηρετήσουν την κυβερνητική πολιτική και την ανάπτυξη των κερδών των επιχειρηματιών και όχι τον τόπο τους και τους δημότες.
Η κυβερνητική πολιτική στην Τοπική Αυτοδιοίκηση με τον περιορισμό της χρηματοδότησης, την παραχώρηση δημοτικών υπηρεσιών σε ιδιωτικά συμφέροντα, τον «Καλλικράτη», τις απολύσεις, τις υπηρεσίες που λειτουργούν με συμβασιούχους και εποχιακό προσωπικό, που προσεχώς θα είναι και ενοικιαζόμενο, την «οικονομική αυτοτέλεια» και την «ανταποδοτικότητα» δεν αφήνει περιθώρια στους «τοπικούς άρχοντες» να χαράξουν τη δική τους πολιτική που ανταποκρίνεται στις ανάγκες και την ανάπτυξη των τοπικών κοινωνιών στις οποίες ηγούνται. Αντίθετα, τους υποχρεώνει να υλοποιήσουν την κυβερνητική πολιτική, δηλαδή να βάλουν τους Δήμους να λειτουργούν ως επιχειρήσεις και να ικανοποιούν τις ανάγκες για κέρδη ιδιωτικών συμφερόντων με τα χρήματα των δημοτών, προσπαθώντας απεγνωσμένα να περιορίσουν την περαιτέρω υποβάθμιση των υπηρεσιών που ήδη προσφέρονται. Με άλλα λόγια, το έργο των υποψηφίων δημάρχων που θα εκλεγούν στις προσεχείς εκλογές είναι προδιαγεγραμμένο. Όσοι από αυτούς αποδέχονται αυτή την κατάσταση και είναι διατεθειμένοι να κινηθούν μέσα στο πλαίσιο που έχει διαμορφωθεί, καλούνται να υλοποιήσουν στο χώρο τους την κυβερνητική πολιτική, που στο βαθμό που θα υλοποιείται θα υποβαθμίζονται ακόμα περισσότερο οι ήδη παρεχόμενες υπηρεσίες και θα καλούνται οι δημότες να πληρώσουν όχι για να καλυτερέψει η κατάσταση, αλλά για να μην χειροτερέψει ακόμα περισσότερο.
Τι πρέπει να κάνουμε
Αυτή είναι η κατάσταση σήμερα, τα προβλήματά μας είναι τα μεγάλα προβλήματα που έχουν καθηλώσει όλους τους εργαζόμενους, την πλειοψηφία των επαγγελματιών, των αυτοαπασχολούμενων, των αγροτών και των νέων και εκδηλώνονται και σε τοπικό επίπεδο. Αυτά έχουμε να αντιμετωπίσουμε και στη βάση αυτών των προβλημάτων πρέπει να αξιοποιήσουμε την ψήφο μας στις προσεχείς εκλογές. Αυτό που χρειαζόμαστε δεν είναι να ψηφίσουμε αυτούς που έχουν την ικανότητα να μοιράσουν καλύτερα το λιγοστό άχυρο σε δυο γαϊδάρους υλοποιώντας την κυβερνητική πολιτική και ενισχύοντας τα κέρδη ιδιωτικών συμφερόντων, αυτό μπορεί να το κάνει ο καθένας, έχοντας μάλιστα και την αμέριστη συμπαράσταση της εκάστοτε αστικής κυβέρνησης, όποιος κι αν είναι. Αυτό που χρειαζόμαστε είναι να ψηφίσουμε συμπαραστάτες στις προσπάθειες και τους αγώνες που πρέπει να γίνουν και θα αναγκαστούμε να δώσουμε τα επόμενα χρόνια για να αποκρούσουμε την επίθεση που δεχόμαστε, να ανατρέψουμε αυτή η κατάσταση που αντιμετωπίζουμε και να διεκδικήσουμε αυτά που δικαιούμαστε ως εργαζόμενοι και παραγωγοί όλου του πλούτου που παράγεται στη χώρα. Οι συνδυασμοί της «Λαϊκής Συσπείρωσης» σε όλη τη χώρα και στο Δήμο Δίου-Ολύμπου, αυτοί προσφέρουν αυτούς τους συμπαραστάτες και τους αγωνιστές που χρειαζόμαστε και αυτούς πρέπει να ψηφίσουμε.
Προκόπης Κωφός
Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος Δήμου Δίου-Ολύμπου με το συνδυασμό της Λαϊκής Συσπείρωσης της υποψήφιας Δημάρχου Κατερίνας Κουρίτα