Απίστευτο!!! Βρέθηκε αρχαία βυθισμένη πολιτεία στην Ζάκυνθο… Για ακόμα μία φορά στην χώρα μας κάποιοι προσπαθούν να την εξαφανίσουν!!!
Πώς η υποβρύχια έρευνα του Παύλου Βούτου έφερε στο φως μια βυθισμένη αρχαίαπολιτεία και γιατί κάποιοι προσπαθούν να την εξαφανίσουν.
ΣΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ του διεθνούς αρχαιολογικού ενδιαφέροντος βρίσκεται η Ζάκυνθος ύστερα από μια ιδιαίτερα σημαντική ανακάλυψη που αφορά σε κίονες, πλακόστρωτα και διάσπαρτο αρχαίο δομικό υλικό στην περιοχή του κόλπου του Αλυκανά. Τα ευρήματα εκτείνονται, σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις, σε έκταση 30 στρεμμάτων.
Την ανακάλυψη επιβεβαίωσαν οι υποβρύχιες έρευνες που έκανε στις 13 Μαΐου 2013 κλιμάκιο της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων που μετέβη στο νησί για σειρά αυτοψιών, κατόπιν πρόσκλησης του Δήμου Ζακύνθου και ύστερα από υπόδειξη του δύτη κ. Παύλου Βούτου, ο οποίος έκανε και την ανακάλυψη.
Δυστυχώς, όπως συμβαίνει σ’ αυτή την τάλαινα χώρα, ορισμένοι κύκλοι προσπάθησαν να υποβαθμίσουν αυτή τη σημαντική αρχαιολογική ανακάλυψη, ή ακόμη και να την εξαφανίσουν, λέγοντας ότι επρόκειτο για… φυσικό φαινόμενο! Πράγμα παράξενο, καθώς η αρχική ανακοίνωση της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων μιλούσε για τεράστια δημόσια κτίρια, πλακοστρωμένους δρόμους, βάσεις για κολόνες και άλλα οικοδομικά υλικά.
Άραγε, η αρχική ανακοίνωση της Εφορείας Εναλίων Αρχαιοτήτων ήταν λάθος, ή μήπως λόγοι συμφέροντος υποκίνησαν την προσπάθεια αποσιώπησης των ευρημάτων;
Ξένο αρχαιολογικό site υπέβαλε το ερώτημα στον Παύλο Βούτο, τον άνθρωπο που έκανε την ανακάλυψη, ζητώντας την άποψή του.
Η αφήγηση του Παύλου Βούτου
Περίπου είκοσι πέντε χρόνια πριν, άρχισα να κάνω καταδύσεις στα καταγάλανα νερά της Ζακύνθου. Στη διάρκεια αυτών των καταδύσεων, είδα πολλές φορές μέσα στο νερό θραύσματα από κεραμικά αγγεία και πάντοτε αναρωτιόμουν από πού μπορεί να ήρθαν. Σκέφτηκα τότε ότι ίσως υπήρχε κάτι θαμμένο στην άμμο. Πάντα πίστευα ότι υπήρχαν κάποια αρχαία κτίσματα στην περιοχή και ότι άξιζε να το διερευνήσω περισσότερο. Για πολλά χρόνια, όμως, δεν είχα να βρει κάτι που θα το αποδείκνυε.
Η αγάπη μου για τη θάλασσα με έκανε να αγοράσω μια υποβρύχια φωτογραφική μηχανή για να ξεκινήσω τη λήψη φωτογραφιών κατά τις καταδυτικές εξορμήσεις μου. Ήταν τότε που το μυστικό φανερώθηκε μπροστά στα μάτια μου. Μια μέρα, έχοντας φωτογραφήσει κάποια μικρά πολύχρωμα ψάρια, κοιτάζοντας τις φωτογραφίες στον υπολογιστή, αντιλήφθηκα ότι κάποιες πέτρες πίσω από τα ψάρια είχαν σχήματα και γραμμές σαν να τις είχε φτιάξει ανθρώπινο χέρι.
Αυτή η βάση κίονα, με τα διάφορα επιστρώματα, χαρακτηριστικό του ιωνικού ρυθμού, πολύ δύσκολα μπορεί να εκληφθεί ως… γεωλογικό φαινόμενο. Photo: Παύλος Βούτος. Πηγή: Panoramio
Ψάχνοντας πιο προσεκτικά σ’ ένα χώρο με κακή ορατότητα, τον οποίο προηγουμένως είχα αποφύγει να εξερευνήσω, βρήκα αρκετές αρχαιότητες – στρογγυλές βάσεις κιόνων, μικρές στήλες, μυλόπετρες, τεράστιες τετράγωνες λαξευμένες πέτρες, μια μαρμάρινη μαρκίζα (όπως αυτές που χρησιμοποιούν μέχρι σήμερα πάνω από τα παράθυρα και τις πόρτες) και τρεις πλακοστρώσεις, οι οποίες μοιάζουν με δρόμους και εκτείνονται σε ευθεία γραμμή. Κάθε δρόμος έχει μήκος περίπου 200 μέτρα και δύο από αυτούς είναι εντελώς παράλληλοι. Κατάλαβα τότε γιατί πολλοί ψαράδες, που ρίχνουν τα δίχτυα τους στην περιοχή, είχαν ανασύρει αμφορείς, αν και κανείς δεν ήξερε τι υπήρχε εκεί κάτω.
Διαβάστε τη συνέχεια εδώ