Πώς μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς το γεγονός ότι ο γενικός γραμματέας Δημοσίων Εσόδων, Χάρης Θεοχάρης, δίνει πρακτικά… μπόνους στον εαυτό του για τα έσοδα της Γενικής Γραμματείας;
Όπως αποκαλύπτει σήμερα το “Κουτί της Πανδώρας”, ο Χάρης Θεοχάρης με το νόμο 4093/12 (που δεν είναι όποιος κι όποιος νόμος, αλλά το λεγόμενο “Μεσοπρόθεσμο”) στο άρθρο 6, παράγραφος β’, κάνει αυτό ακριβώς:
Προβλέπει “ετήσια ειδική ανταμοιβή (bonus)” για τον εαυτό του ως ποσοστό επί των εισπράξεων της Γραμματείας που υπερβαίνουν τον ετήσιο στόχο – δηλαδή από την είσπραξη των φόρων μας, και όλοι ξέρουμε τι φόροι είναι αυτοί…
Αυτονόητα τίθεται το ερώτημα, πόσο θράσος θα πρέπει να έχει ένας δημόσιος λειτουργός για να απαιτεί ουσιαστικά νόμιμη μίζα για να κάνει τη δουλειά του, όταν ήδη παίρνει (πιθανότατα) έναν παχυλό μισθό, χωρίς καν να τηρεί τα προσχήματα για το «καλό της χώρας» και άλλα τέτοια χαριτωμένα.
Φυσικά, η απόφαση αυτή δεν είναι προσωπική απόφαση του γενικού γραμματέα, αλλά ενεργοποιείται με κοινή απόφαση του υπουργού Οικονομικών και του υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης – αποδεικνύοντας ότι σε αυτήν την κυβέρνηση κανείς δε δρα μόνος του…
Στο μεταξύ το υπουργείο Οικονομικών φαίνεται ότι απεργάζεται ήδη την ιδιωτικοποίηση των υπηρεσιών είσπραξης φορολογικών εσόδων. Σύμφωνα με πληροφορίες του koutipandoras.gr, αυτό θα γίνει σταδιακά. Το πρώτο βήμα είναι η δημουργία ενός ημιαυτόνομου φορέα της φορολογικής διοίκησης. Ο φορέας αυτός θα λειτουργεί με ιδιωτικοοικονομικά κριτήρια και θα έχει διοικητικό συμβούλιο και ουσιαστικά θα αντικαταστήσει τη Γενική Γραμματεία Δημοσίων Εσόδων, ενώ επικεφαλής θα παραμείνει, σύμφωνα πάντα με τις ίδιες πηγές ο κ. Θεοχάρης. Τα σχέδια αυτά είναι κομμένα και ραμμένα στα συμφέροντα των δανειστών, οι οποίοι θέλουν να συρρικνώσουν το δημόσιο τομέα και την παράδοση υπηρεσιών σε ιδιωτικές εταιρίες.
Οι αμοιβές αυτές του κ. Θεοχάρη συνιστούν πρόκληση τη σημερινή εποχή. Την ώρα που την ελληνική κοινωνία μαστίζει τη φτώχεια και την ελληνική κοινωνία, ένας δημόσιος λειτουργός που υπηρετεί το δημόσιο συμφέρον αμοίβεται με μπόνους, μόνο και μόνο για να κάνει τη δουλειά του. Με το ίδιο σκεπτικό θα πρέπει και οι υπουργοί που νομοθετούν και υπηρετούν τους έλληνες πολίτες να αμοίβονται με μπόνους σε περίπτωση για παράδειγμα που καταφέρουν να προσελκύσουν επενδύσεις. Λες και δεν είναι αυτή η δουλειά τους.