ΟΙ ΘΕΟΛΟΓΟΙ ΤΗΣ ΠΙΕΡΙΑΣ ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΙΜΕΝΑΡΧΗ ΤΟΥΣ
Πώς να μιλήσουν τα παιδιά για τον πατέρα τους; Όπως και αν εκφραστούν μπορεί να θεωρηθεί ότι υπερβάλλουν. Ασυναίσθητα θα εκφράσουν τόσα πολλά και ωραία συναισθήματα επειδή αγαπούν πολύ.
Αυτή όμως η αγάπη είναι ανταπόδοση στην αγάπη του πατέρα, ο οποίος πρώτος αυτός
αγάπησε πολύ τα παιδιά του. Μας αγάπησε πολύ και τον καθένα ξεχωριστά ο πνευματικός μας πατέρας και ποιμενάρχης μας για είκοσι εφτά χρόνια, ο μητροπολίτης Κίτρους Αγαθόνικος.
Όταν το 1985 ενθρονίστηκε στο μητροπολιτικό θρόνο της Μητροπόλεώς μας οι περισσότεροι από εμάς ήμασταν παιδιά. Μας ανέθρεψε πνευματικά, μας γνώριζε με το όνομά μας, παρακολουθούσε την πορεία της ζωής μας, ήταν πάντα κοντά μας και στις ιδιαίτερες προσωπικές και οικογενειακές στιγμές.
Η αγάπη και το ενδιαφέρον του δεν περιοριζόταν μόνο στους ανθρώπους που βρίσκονταν λιγότερο ή περισσότερο κοντά του, αλλά μας αγαπούσε όλους και ενδιαφερόταν για όλους.
Περπατούσε στο δρόμο και συνδιαλεγόταν αυθόρμητα απλά και ταπεινά με όποιον συναντούσε. Ως ποιμενάρχης με συναίσθηση της αποστολής και του χρέους του από τα πρώτα χρόνια της εγκατάστασής του στην Ιερά Μητρόπολη Κίτρους και Κατερίνης, φρόντισε για την πνευματική μας κατάρτιση και καθιέρωσε κάθε Κυριακή απόγευμα να γίνεται διάλεξη στον καθεδρικό Ιερό Ναό Θείας Αναλήψεως Κατερίνης με διακεκριμένους ομιλητές από όλη την Ελλάδα.
Ιδιαίτερα ενδιαφέρθηκε για τους νέους και ευτύχησε να δει πολλούς από αυτούς πετυχημένους επιστήμονες ή επαγγελματίες με εκκλησιαστικό ήθος και αρκετούς ιερείς και θεολόγους. Η ευαίσθητη καρδιά του συγκινήθηκε από το δράμα των ναρκομανών και γι'αυτό βρήκε τρόπους να συμπαρασταθεί και να βοηθήσει.. Για τον σκοπό αυτό απλοποίησε την ονομαστική του εορτή εξηγώντας στους πιστούς με εγκύκλιο ότι τα έξοδα τα οποία θα απαιτούνταν να διατίθενται για τους εξαρτημένους αυτούς νέους.
Την πόρτα του γραφείου του την χτυπούσαν πάρα πολλοί αναξιοπαθούντες και αυτός είχε έτοιμους φακέλους με χρήματα. Ήταν ο εμπνευστής των συσσιτίων της Μητροπόλεως, της τράπεζας ρούχων, και του κοινωνικού παντοπωλείου της Μητροπόλεως. Οι φιλανθρωπικές του αυτές ευαισθησίες βρήκαν ανταπόκριση από τον λαό και με την Χάρη του Θεού και τις ευχές Του συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Ήταν παρών και έδινε επισημότητα σε πολλές διαλέξεις της Σχολής Γονέων, της οποίας ήταν χορηγός. Και στις κοινωνικές και τοπικές διαλέξεις και εκδηλώσεις η παρουσία του ήταν ανελλιπής και καθοριστική.
Οι δραστηριότητες της Ένωσης Θεολόγων Πιερίας γίνονταν πάντοτε κάτω από την σκέπη της Ιεράς Μητροπόλεως και προσωπικά του ιδίου του Μητροπολίτου Αγαθονίκου. Ήταν παρών στις λατρευτικές συνάξεις, διαλέξεις, ημερίδες, κοπή βασιλόπιτας και για αυτό βιώσαμε με πολύ οδυνηρό τρόπο την απουσία του λόγω της ασθενείας του το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Είμαστε σίγουροι ότι και κάτω από αυτές τις δύσκολες στιγμές που διανύει έχει παρρησία στο Θεό και προσεύχεται για μας. Δεν μπορεί βέβαια να εκφραστεί και να επικοινωνήσει μαζί μας, αλλά μας τα είπε όλα τότε που μπορούσε με τον λόγο του, την βιωτή του, το παράδειγμά του, την αγάπη του.
Τον ευχαριστούμε για όλα και ταπεινά προσευχόμαστε να τον ενισχύει ο Θεός σ'αυτές τις δύσκολες ώρες!
για το ΔΣ,
o Πρόεδρος Στέργιος Μπούγιας,
η Γραμματέας Ολυμπία Γκρεμούλα
http://www.dogma.gr/
Πώς να μιλήσουν τα παιδιά για τον πατέρα τους; Όπως και αν εκφραστούν μπορεί να θεωρηθεί ότι υπερβάλλουν. Ασυναίσθητα θα εκφράσουν τόσα πολλά και ωραία συναισθήματα επειδή αγαπούν πολύ.
Αυτή όμως η αγάπη είναι ανταπόδοση στην αγάπη του πατέρα, ο οποίος πρώτος αυτός
αγάπησε πολύ τα παιδιά του. Μας αγάπησε πολύ και τον καθένα ξεχωριστά ο πνευματικός μας πατέρας και ποιμενάρχης μας για είκοσι εφτά χρόνια, ο μητροπολίτης Κίτρους Αγαθόνικος.
Όταν το 1985 ενθρονίστηκε στο μητροπολιτικό θρόνο της Μητροπόλεώς μας οι περισσότεροι από εμάς ήμασταν παιδιά. Μας ανέθρεψε πνευματικά, μας γνώριζε με το όνομά μας, παρακολουθούσε την πορεία της ζωής μας, ήταν πάντα κοντά μας και στις ιδιαίτερες προσωπικές και οικογενειακές στιγμές.
Η αγάπη και το ενδιαφέρον του δεν περιοριζόταν μόνο στους ανθρώπους που βρίσκονταν λιγότερο ή περισσότερο κοντά του, αλλά μας αγαπούσε όλους και ενδιαφερόταν για όλους.
Περπατούσε στο δρόμο και συνδιαλεγόταν αυθόρμητα απλά και ταπεινά με όποιον συναντούσε. Ως ποιμενάρχης με συναίσθηση της αποστολής και του χρέους του από τα πρώτα χρόνια της εγκατάστασής του στην Ιερά Μητρόπολη Κίτρους και Κατερίνης, φρόντισε για την πνευματική μας κατάρτιση και καθιέρωσε κάθε Κυριακή απόγευμα να γίνεται διάλεξη στον καθεδρικό Ιερό Ναό Θείας Αναλήψεως Κατερίνης με διακεκριμένους ομιλητές από όλη την Ελλάδα.
Ιδιαίτερα ενδιαφέρθηκε για τους νέους και ευτύχησε να δει πολλούς από αυτούς πετυχημένους επιστήμονες ή επαγγελματίες με εκκλησιαστικό ήθος και αρκετούς ιερείς και θεολόγους. Η ευαίσθητη καρδιά του συγκινήθηκε από το δράμα των ναρκομανών και γι'αυτό βρήκε τρόπους να συμπαρασταθεί και να βοηθήσει.. Για τον σκοπό αυτό απλοποίησε την ονομαστική του εορτή εξηγώντας στους πιστούς με εγκύκλιο ότι τα έξοδα τα οποία θα απαιτούνταν να διατίθενται για τους εξαρτημένους αυτούς νέους.
Την πόρτα του γραφείου του την χτυπούσαν πάρα πολλοί αναξιοπαθούντες και αυτός είχε έτοιμους φακέλους με χρήματα. Ήταν ο εμπνευστής των συσσιτίων της Μητροπόλεως, της τράπεζας ρούχων, και του κοινωνικού παντοπωλείου της Μητροπόλεως. Οι φιλανθρωπικές του αυτές ευαισθησίες βρήκαν ανταπόκριση από τον λαό και με την Χάρη του Θεού και τις ευχές Του συνεχίζονται μέχρι σήμερα.
Ήταν παρών και έδινε επισημότητα σε πολλές διαλέξεις της Σχολής Γονέων, της οποίας ήταν χορηγός. Και στις κοινωνικές και τοπικές διαλέξεις και εκδηλώσεις η παρουσία του ήταν ανελλιπής και καθοριστική.
Οι δραστηριότητες της Ένωσης Θεολόγων Πιερίας γίνονταν πάντοτε κάτω από την σκέπη της Ιεράς Μητροπόλεως και προσωπικά του ιδίου του Μητροπολίτου Αγαθονίκου. Ήταν παρών στις λατρευτικές συνάξεις, διαλέξεις, ημερίδες, κοπή βασιλόπιτας και για αυτό βιώσαμε με πολύ οδυνηρό τρόπο την απουσία του λόγω της ασθενείας του το τελευταίο χρονικό διάστημα.
Είμαστε σίγουροι ότι και κάτω από αυτές τις δύσκολες στιγμές που διανύει έχει παρρησία στο Θεό και προσεύχεται για μας. Δεν μπορεί βέβαια να εκφραστεί και να επικοινωνήσει μαζί μας, αλλά μας τα είπε όλα τότε που μπορούσε με τον λόγο του, την βιωτή του, το παράδειγμά του, την αγάπη του.
Τον ευχαριστούμε για όλα και ταπεινά προσευχόμαστε να τον ενισχύει ο Θεός σ'αυτές τις δύσκολες ώρες!
για το ΔΣ,
o Πρόεδρος Στέργιος Μπούγιας,
η Γραμματέας Ολυμπία Γκρεμούλα
http://www.dogma.gr/