ΤΟ ΑΦΙΕΡΩΜΑ ΠΟΥ ΕΚΑΝΕ Ο ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ ΤΖΕΡΤΖΕΒΕΛΗΣ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΔΙΚΟΥ ΕΠΙ ΤΡΟΧΩΝ ΣΤΟΝ ΟΛΥΜΠΟ

Άναψα ένα κεράκι στην παλαιά Μονή του Αγίου Διονυσίου και αποφάσισα να περπατήσω μέχρι την Σκήτη του Αγίου που βρίσκεται μέσα σε ένα άνοιγμα βράχων που σχηματίζουν σπήλαιο. Από κάτω τα παγωμένα νερά του Ενιπέα ποταμού ακούγονται περήφανα καθώς πέφτουν πάνω στα βράχια σχηματίζοντας μικρούς καταρράκτες. Από εδώ θα περάσουν αύριο οι δρομείς σκέφτηκα ,με τις όποιες συνθήκες και αν επικρατούνε.

Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ
Η διαδρομή του αγώνα σχηματίζει ένα «οχτάρι» έχει ως εκκίνηση και τερματισμό το Δημοτικό Στάδιο Λιτοχώρου. Το ελάχιστο υψόμετρο της διαδρομής είναι 250 μέτρα και το μέγιστο 1.030. Το μεγαλύτερο τμήμα της διαδρομής (98%) αποτελείται από μονοπάτια,  ενώ το υπόλοιπο να μοιράζεται σε χωματόδρομο και άσφαλτο. Το 2010 καθιερώθηκε η εναλλαγή δεξιόστροφης και αριστερόστροφης διαδρομής με τη διαδρομή να πραγματοποιείται δεξιόστροφα, για πρώτη φορά από τότε που καθιερώθηκε η νέα διαδρομή (2008). Η διαδρομή του 2013 θα είναι αριστερόστροφη. Σημειώνεται ότι ανεξάρτητα της φοράς του αγώνα, το πρώτο και τελευταίο τμήμα της διαδρομής, αποτελούμενο από 2Κ είναι κοινό σε εκκίνηση και τερματισμό .   Ο αριθμός των συμμετεχόντων αθλητών για το 2013, ορίζεται στους 300 (τριακόσιους). Ο κάθε αθλητής έχει την ευθύνη για τον ιατρικό έλεγχο της υγείας του, ωστόσο η διοργάνωση επιφυλάσσεται να απορρίψει αιτήσεις αθλητών που γνωρίζει ότι αντιμετωπίζουν σοβαρό πρόβλημα υγείας και το αποκρύπτουν.

Μουσείο Γεωλογικής Ιστορίας Ολύμπου
Με την σκέψη μου στον αγώνα και την ματιά μου στον Μύτικα, που φορούσε την λευκή του φορεσιά, κατηφόριζα προς το Λιτόχωρο με την θερμοκρασία του σώματός μου να ανεβαίνει σιγά- σιγά και να ζεσταίνεται το κοκαλάκι μου. Η πανοραμική άποψη της Ολυμπιακής ακτής, του κάτω Ολύμπου ,αλλά και μέχρι εκεί που φτάνει η ματιά ,όλων όσων ,έχουνε την χαρά να βρεθούν τέτοια εποχή στον Όλυμπο είναι μοναδική. Στα επόμενα λεπτά έκανα δεξιά στο μεγάλο σημείο θέας ,και πάρκαρα τον ακούραστο φίλο μου Adam. Ευθύς αμέσως ανέβαινα τα σκαλιά του πρώτου καταφυγίου του Ολύμπου «Δημήτριος Μπουντόλας». Ένα ζεστό τσάι μπροστά στο τζάκι με θέα απαράμιλλη τις χιονισμένες κορυφές και την καταγάλανη ήρεμη θάλασσα ,στάθηκε βάλσαμο στην ψυχολογία και τα μικρό προβλήματα που κουβαλούσα μαζί μου. Στην Πιερία το ηλιοβασίλεμα πέφτει πίσω από τον Όλυμπο. Μέσα σε πολύ λίγα λεπτά ,πέφτει το σκοτάδι όπως και οι βαθμοί του θερμομέτρου στο αυτοκίνητό μου ,που οδηγούσα με μεγάλη ευχαρίστηση, καθώς απολάμβανα τα  βλέμματα που μαγνήτιζε στο πέρασμά του.

 Στην Λεπτοκαρυά λειτουργεί εδώ και λίγο καιρό ένα ξεχωριστό Μουσείο που  αποτελεί ακόμη έναν πόλο έλξης επισκεπτών στην περιοχή. Το ανήσυχο πνεύμα του Γιώργου Αρζανά [ιδρυτή του Μουσείου] δημιούργησε έναν χώρο που συγκέντρωσε πολύτιμες πέτρες τα τελευταία 30 χρόνια που περιδιαβαίνει τα βουνά. Τα ταξίδια που πραγματοποίησε με την σύζυγο του  και τα δύο του παιδιά στον Όλυμπο του απέφεραν αρκετά «κασόνια» γεμάτα πέτρες  σπάνιες όπου τον οδήγησαν στην δημιουργία αυτού του μοναδικού χώρου που όλοι μας κάποτε πρέπει να επισκεφτούμε. Βρίσκεται στο κέντρο της Λεπτοκαρυάς και πληροφορίες μπορείτε να αντλήσεται από την σελίδα www.olympusmuseum.gr.

Επι- τροχών το ταξίδι σε έναν τόπο όπως η Πιερία είναι πάντοτε συναρπαστικό, αρκεί να αφήνεσαι πραγματικά στην θεά τύχη που αναλαμβάνει να πάρει όλες τις βασανιστικές σκέψεις που πολεμούν το μικρό μυαλό ενός ανθρώπου. Τώρα ακόμη πιο συναρπαστικό ήτανε το μικρό μου οπελάκι ,με την πολύ ξεχωριστές πινελιές στο εσωτερικό του ,όπου η κυρία που καθόταν στο δεξί μου μπάκετ κάθισμα δεν έμεινε ασυγκίνητη.!

Διαμονή
Πορεία για το ξενοδοχείο Litohoro Resort and spa για άλλα κόλπα ,πιο ξεκούραστα. Το περίεργο με τα καταλύματα στην Ελλάδα του μνημονίου είναι πώς οι καλοί χώροι διαμονής είναι εξαιρετικά δελεαστικοί στο κοινό με τις προσφορές τους. Έτσι λοιπόν αποφασίσαμε να απολαύσουμε την φιλοξενία ενός εναλλακτικού χώρου με θέα τον Όλυμπο και το Αιγαίο που αποτελεί την επόμενη πρόκληση για μια επίσκεψη στην περιοχή.www.Litohororesort.gr απλά υπέροχο!

Το πρωινό ξύπνημα έγινε με χαμόγελο και ζεστό καφέ παρέα με τον καλό συνάδελφο Απόστολο Λάγιο υπηρέτη της τοπικής κοινωνίας της Πιερίας σε κάθε γωνιά της. Η ανάβαση στον χώρο εκκίνησης του αγώνα έγινε υπό το εκθαμβωτικό φώς του χιονιού που κοσμούσε την ζώνη των κορυφών. Άδραξα την ευκαιρία να κλέψω για λίγο το Adam ,από τα λαίμαργα μάτια ,που το κοιτούσαν επιδεικτικά, και  κλεφτήκαμε  Επι-τροχών.