ΤΟ ΚΚΕ ΠΑΡΑΔΕΧΕΤΑΙ ΟΤΙ ΣΤΟΝ ΑΡΩΝΑ ΣΚΟΤΩΣΕ 25 ΑΛΛΑ ΟΧΙ (ΚΑΙ) 50!!!
Αντώνιος Ι.Ζαρκανέλας
π. Γενικός Διευθυντής Ανάπτυξης
Νομαρχίας Θεσ/νίκης
Το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ Πιερίας απάντησε στο άρθρο μας για τους 50 έλληνες και ελληνίδες που σφαγιάστηκαν από το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ στον Αρωνά το
1944, την ημέρα εορτής των τριών ετών από την ίδρυση του ΕΑΜ.Το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ στην αρχή της ανακοίνωσή του, προσπαθεί να παρουσιάσει την δολοφονία του Αρωνά σαν «εύκολη» και «σκόπιμη αποδοχή» των «ισχυρισμών κάποιου» - του Σάββα Καταρτζή – από εμάς, υπονοώντας ότι ίσως δεν έχει καν υπάρξει η δολοφονία αυτή. Ως ισχυρισμούς κάποιου, δηλ. του Σάββα Καταρτζή, που, παρόλα αυτά, ήταν παρών στη γιορτή, και μάλιστα ως ομιλητής. Ως φαντασιώσεις ενός πρώην κομμουνιστή που για να γίνει δεξιός και αποδεκτός θα έπρεπε να μετανοήσει, με την έννοια του να αποκηρύξει, ίσως και να διαστρεβλώσει την αλήθεια. Ειρωνεύεται η ανακοίνωση ακόμη και την πίστη του ανδρός, που θεώρησε θαύμα την δύναμη που του έδωσε ο Θεός για να αποτινάξει τον άθεο υλισμό, που μέχρι τότε τον εγκλώβιζε…
Στην συνέχεια, όμως, παραδέχεται το Γραφείο Τύπου ότι υπήρξαν δολοφονίες όχι, όμως, πενήντα (50) αλλά εικοσιπέντε (25)!!!. Το πρόβλημα για το ΚΚΕ δεν είναι, λοιπόν, αν έγιναν οι δολοφονίες αλλά ο αριθμός!!! Και για να μας πείσει, μας λέει ότι το νούμερο 25 προέκυψε μετά από έρευνα κάποιων. Ποίων; Ποιος και για λογαριασμό ποιού έκανε την έρευνα; Του ΚΚΕ; Πότε έγινε αυτή; Πού μπορούμε να τη βρούμε; Η έρευνα έκανε έκπτωση στον αριθμό των ζωών και όχι στις ζωές αυτές καθαυτές. Αν την έρευνα την έκανε το ΚΚΕ, και αφού κατέληξε ότι ήταν 25, έστω, οι εκτελέσεις, τι έκανε; Τι έκανε το ΕΑΜ; Τιμωρήθηκε κανένας;
Παρακάτω, και χωρίς ίχνος μεταμέλειας, το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ αποδέχεται ότι έγινε η δολοφονία, έστω των 25, αλλά αυτοί ήταν δοσίλογοι και συνεργάτες των Γερμανών. Ποιος το αποφάσισε αυτό; Ποιο δικαστήριο; Με ποια διαδικασία; Υπήρχε τότε, ήδη, Εθνική Κυβέρνηση στην οποία συμμετείχαν και Κομμουνιστές Υπουργοί. Μάλιστα στη Συμφωνία του Λιβάνου – που υπέγραψαν και οι εκπρόσωποι του ΕΑΜ/ΚΚΕ - υπήρχε ρητή πρόβλεψη για την τύχη των συνεργατών των Γερμανών, η οποία δεν τηρήθηκε στον Αρωνά και όχι μόνον.
Γιατί, τους, κατά τη γνώμη του ΕΑΜ/ΚΚΕ, προδότες δεν τους φύλαξαν για να τους παραδώσουν στην Εθνική Κυβέρνηση; Όπως εξάλλου τους συμβούλευε η καθοδήγηση και ο «Αλέκος» (Λ. Στρίγγος): «Οι προδότες θα συλλαμβάνονται και θα παραδίδονται στην Εθνική Κυβέρνηση»! Το έγγραφο αυτό της καθοδήγησης, που εστάλη πιθανότατα πριν από τις δολοφονίες στον Αρωνά, και όχι μετά, ήταν μέσα στο συγκεκριμένο ιστορικό πλαίσιο και κατά τη γνώμη μου σωστό και έτσι έπρεπε να γίνει. Όμως ο κ. Σαλπιστής, 60 τόσα χρόνια μετά, σε βιβλίο του, προσπαθεί «με δογματική ευλάβεια» και προσοχή να δικαιολογήσει το έγκλημα «βάζοντάς το στο σωστό ιστορικό πλαίσιο» στις τότε ιστορικές συνθήκες!! Μα η καθοδήγηση μιλούσε τότε σε «real time» - πραγματικό χρόνο - κ. Σαλπιστή, αναφέρονταν στις τότε συνθήκες, ήταν κομμάτι της ζώσας πραγματικότητας και έλεγε πως τέτοιες ενέργειες ήταν λάθος. Εσείς κ. Σαλπιστή, πώς προσπαθείτε ακόμη και σήμερα να δικαιολογήσετε το έγκλημα; Εσείς κ. Σαλπιστή, ως Νομικός, θα δεχόσαστε να καταδικαστεί ένας πελάτης σας χωρίς δίκαια δίκη ή ακόμη περισσότερο χωρίς καν δίκη; Αν ζούσατε τότε, θα υπακούατε στις εντολές της καθοδήγησης ή θα τις γράφατε στα παλαιά των υποδημάτων σας προχωρώντας στις θανατώσεις;
Μας ειρωνεύεται το Γραφείο Τύπου του ΚΚΕ Πιερίας ότι είμαστε τυπολάτρες και σχολαστικοί, όταν αναρωτιόμαστε με ποιές διαδικασίες στέρησε το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ τη ζωή των 50 αυτών Ελληνικών Ψυχών. Η απάντηση του ίδιου του Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ είναι αφοπλιστική και ταυτόχρονα τραγική και ανατριχιαστική. Παραδέχεται ότι χρησιμοποίησαν την ίδια διαδικασία με εκείνη που ακολουθούσαν οι Γερμανοί όταν σκότωναν αθώους και άοπλους, ταπεινούς Έλληνες: Π.χ. τους 40 Αϊ Δημητρινούς, τους 32 Ελατοχωρίτες κλπ. Η διαδικασία των Γερμανών ήταν ένας Γερμανός νεκρός, είκοσι Έλληνες στο απόσπασμα, χωρίς δίκη κλπ. Εκείνοι ήταν Ναζί, ήταν Φασίστες, ήταν κατακτητές. Χρησιμοποιώντας την ίδια διαδικασία το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ δεν ταυτίζονταν με τους Γερμανούς κατακτητές; Ποια είναι λοιπόν οι διαφορά μεταξύ ναζιστών και κομμουνιστών, όταν χρησιμοποιούν τον ίδιο τρόπο για να αφαιρούν ζωές;
Ψελλίζει η ανακοίνωση του Γραφείου Τύπου του ΚΚΕ Πιερίας και κάτι για λάθος, ότι η δολοφονία ήταν «...ενέργεια πολιτικά επιζήμια», γιατί θα μπορούσε «να χρησιμοποιηθεί από τους αντιπάλους». Πιο κάτω θεωρεί ότι «…Θα μπορούσε βέβαια να μη γίνει η εκτέλεση…» για λόγους πολιτικών – κομματικών σκοπιμοτήτων, για να μην πληγεί «η πολιτική ενότητας του Μετώπου και απομακρυνθούν από το ΕΑΜ τα ταλαντευόμενα μεσαία κοινωνικά στρώματα». Για το ΕΑΜ/ΕΛΑΣ/ΚΚΕ δεν ήταν λάθος ότι στερούσαν μαζικά ζωές άοπλων, ανυπεράσπιστων, Ελλήνων, χωρίς δίκη κλπ, αλλά γιατί θα είχε κόστος πολιτικό… Όταν όμως, το: «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» γίνεται πολιτικός όρος ύπαρξης και λειτουργίας ενός κόμματος, τότε το κόμμα που το ασπάζεται, είναι, το λιγότερο, επικίνδυνο.
Είναι αντιφατικό κύριοι του Γραφείου Τύπου της Τ.Ε ΠΙΕΡΙΑΣ του ΚΚΕ από τη μια πλευρά να λέτε ότι η δολοφονία ήταν «…ενέργεια πολιτικά επιζήμια» και ότι θα μπορούσε «…να μην γίνει η εκτέλεση...» και από την άλλη να δικαιολογείτε τον ΕΛΑΣ ότι «…εκείνη τη στιγμή ενεργούσε ανταποκρινόμενος στο λαϊκό αίσθημα της δίκαιης τιμωρίας των προδοτών...».
Από πού ο ΕΛΑΣ, που ήταν η στρατιωτική έκφραση του ΕΑΜ/ΚΚΕ, λειτουργούσε για λογαριασμό του λαϊκού αισθήματος; Πώς εξουσιοδοτήθηκε να ομιλεί εξ ονόματος αυτού; Πώς εξασφάλιζε ο ΕΛΑΣ δίκαιη τιμωρία; Πώς μπορείς να τιμωρείς για προδότη κάποιον, όταν δεν έχει προηγηθεί, μέσω μιας δικαιοδοτικής διαδικασίας, η απόδειξη ότι είναι προδότης ή όχι;
Υπάρχει, εξάλλου, μία Ιατροδικαστική Έκθεση, που έχουμε στη διάθεση μας, η οποία συντάχθηκε από τρεις Κατερινιώτες Ιατρούς και έναν Στρατιωτικό Ιατρό του 151 Τάγματος Εθνοφυλακής επί πτωμάτων που βρέθηκαν στις 17 Μαΐου 1945 σε δύο ομαδικούς τάφους σε απόσταση 3 χιλ. έξω από τον Αρωνά, στην θέση «Λάκκος του Κονταξή» (Γαυρόλακκος). Στην ίδια κατεύθυνση, δύο χιλ. από το χωριό, βρέθηκε ένας άλλος τάφος με δύο πτώματα ανδρών. Από τα 19 πτώματα αναγνωρίστηκαν τα 10 που ανήκαν σε οκτώ (8) άνδρες και δύο (2) γυναίκες- όλοι απλοί, κανονικοί Πιεριείς. Σε τι κατάσταση; Σοκαριστική…